" Hoxe xa comenzou Aristarco a falarme dos grandes sabios que influiron tanto na vida pública e privada dos gregos. Entre eles están os seguintes:
Thales de Mileto ( 624 a.C - 546 a.C).
Naceu e morreu na cidade de Mileto. Foi mestre de Anaximandro. Era un home excepcionalmente intelixente: Foi o primeiro filósofo grego, científico e matemático, pero actuaba coma enxeñeiro.
Predeciu un eclipse de sol que tivo lugar no ano 585 a.C. Igualmente foi o primeiro en manter que a Lúa brila polo reflexo do sol.
Foi a Exipto onde entrou en contacto coa xeometría que logo introduciu en Grecia. Inventou a matemática deductiva.
Quilón de Esparta ( principios do s. Vi a.C)
Ocupou o cargo de éforo e elaborou gran parte da constitución. Fixo do eforado a maxistratura suprema do estado espartano. Compuxo poesía con métrica elexíaca e gran cantidade de epigramas.
Alguns dos seus epigramas son os seguintes:
- No hables mal de los muertos
- Honra a los hombres ancianos
- Prefiere un castigo a un triunfo deshonroso; lo primero es doloroso pero por una vez, pero lo segundo es para toda la vida
- No te rías de una persona en su desgracia
- Si eres fuerte, sé también misericordioso, de forma que tus vecinos puedan respetarte y no sólo temerte
- No permitas que tu lengua corra más que tu inteligencia
- Contén la ira
- No desees lo que es imposible
- Obedece las leyes
Bias de Priéne ( s. VI a. C.)
Outro dos sete sabios de Grecia. Os seus conciudadanos lle consultaban con frecuencia acerca de asuntos litixiosos e sempre se negou a empregar o seu talento en proveito da inxusticia.
Tamén dicia que prefería xuzgar entre inimigos que entre amigos, porque no primeir caso estaba seguro de gañar a un de aqueles, mentras que no segundo perdía a un destos.
Por outra banda tamén pensaba que debemos amar coma si debesemos aborrecer. É o saber é a única propiedade que non pode perderse.
Cleobulo de Lindo ( s. VII a.C - s. VI a. C)
Era un filósofo. Naceu na Illa de Rodas, da que seu pai era rei, e viaxou moito por Exipto.
O morrer o seu pai, volveu a súa patria para gobernala . Se lle atribuen algúns poemas Líricos e máis de tres mil enigmas en verso.
Periandro de Corinto ( s. VII a. C.)
Fillo do primeiro tirano Cípselo. Sucedu no trono ó seu pai no ano 627 a. C. Intentou manter a estabilidade política interna e propiciou a prosperidade do país. Ocupouse de reglamentar e humanizar o traballo dos escravos, protexeu á clase social dos campesiños pobres e obrigou á
nobreza a reducir a suntuosidade dos seus gastos.
Pitaco de Mitelene ( 640 - 568 a.C)
Foi xeneral que co seu exército venceu aos atenienses comandados por Frinón. Coma consecuencia, desta victoria os habitantes de Mitelene lle conferiron os máximos honores, obtendo así , o poder supremo.
Despois de 10 anos de reinado, dimitiu e a cidade disfrutou, entón de orden e dunha constitución duradeira.
Solón de Atenas ( 638 - 558 a. C.).
Foi poeta , reformador e lexislador ateniense. O seu pai diezmou a súa fortuna en actos de xenerosidade. Por iso iniciouse coma comerciante internacional. Foi nomeado arconte de Atica. Reescribiu a constitución.
As súas leis foron escritas en cilindros especiais de madeira e postas na Acrópolis.
No hay comentarios:
Publicar un comentario